Nynorsk i Norge

I'm Hungarian from Romania living in Norway now. We've been struggling to keep our language and who we are ever since Romania took over Transylvania. What I don't understand is how come Norwegian hate their OWN LANGUAGE?? Bokmål is fine too, but why not trying to preserve the real Norsk(nynorsk). You're not under Denmark anymore, how come you are so against it? Why can't it be tolerated and more used in literature and schools too?


Før mi eiga del lik eg ikkje nynorsk sida eg ikkje har vore vant med å bruke nynorsk før eg starta på skulen. I og med at eg har brukt bokmål til eg startar på skulen og av den grunn er veldig inn i måten ein skriv bokmål synast eg det er vanskeleg å slå om til nynorsk. Grammatikk, bøyingar og endingar er litt annleis på nynorsk enn dei er på bokmål. Det er ikkje så problematisk å læra seg reglar for korleis ein skal skrive nynorsk, men det å skulle huske dei alle saman når ein skriv er litt vanskelegare. Eg ender opp med å tenkje ut setningar på bokmål, og deretter oversette dei til nynorsk så godt som mogeleg. Dette gir ein litt dårlig struktur og samanheng i teksten, istaden for at eg hadde tenkje ut setningane direkte på nynorsk. Eit lite svar til Ungararen som visstnok kjem i frå Romania er at det er sant at me ikkje ligg under dansk styre lengre, men at dei bobletalande tufsane la igjen mange djupe spor i det norske språk. Likesom at både dansk, norsk, og sikkert ungarsk og rumensk har tatt til seg mange engelske ord etter innvandring frå engelsktalande land, eller utvandring til slike land for så å komme tilbake og bruke engelske namn på gjenstandar i heimlandet. Dette er eksemplar på imperialisme i språket, der engelsk vinn «makt» innafor grensene til andre språk. Ein kan ikkje unngå det, og ein vil uansett tale og skrive det man følar at passar best før seg sjølv, og det ein er mest vant med. Grunnen til at ikkje nynorsk er vori brukt meir i litteratur og på skular er at den norske befolkning er mest vant med bokmål, og at ein derfor ikkje ynskje nokre anna skriftspråk. Ein må jo tenkje på at nynorsk er eit skriftspråk og ikkje eit talespråk, og det er derfor lettare med bokmål som ein både kan tale og skrive.